Πανελλήνιο, μπορεί και παγκόσμιο ρεκόρ από τον Άρη Νίκαιας και νεαρό Αθλητή του!

 

Σε προηγμένα κράτη στον Αθλητικό τομέα, όχι τόσο προηγμένα σαν αυτό που γέννησε τον Πολιτισμό, τον Αθλητισμό και τον Ολυμπισμό, αλλά λίγο λιγότερο προηγμένα, αυτά τα πράγματα μετράνε και μάλιστα πολύ. Πόσες φορές δεν έχουμε διαβάσει ότι ο μικρότερος σε ηλικία που έχει αγωνιστεί σε ένα Εθνικό Πρωτάθλημα Α κατηγορίας σε οποιοδήποτε Άθλημα είναι ο τάδε ή ο δείνα, ή ποιός είναι ο μικρότερος σε ηλικία που έπαιξε ή σκόραρε στο Champions League, ή στο ΝΒΑ ή σε οποιοδήποτε άλλο Άθλημα και πρωτάθλημα. Όλους αυτούς τους θαυμάζουμε και όλοι οι μικρότεροι θέλουν και προσπαθούν να τους μοιάσουν και να τους ξεπεράσουν. Το Βιβλίο Guinness ψάχνει τέτοιες περιπτώσεις και τις αναδεικνύει με τον πιό επίσημο τρόπο.

Από χθες 3/3/2025 ο Άρης Νίκαιας έχει το προνόμιο να υπερηφανεύεται ότι ο μικρότερος Αθλητής που έχει αγωνιστεί ποτέ στην Α1 Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης των Ανδρών είναι ο δικός του Αλέξανδρος Μπέλλης, ένα παιδί 9 ετών που προφανώς επειδή δεν συμπλήρωνε τριάδα η ομάδα της Νίκαιας για το παιχνίδι με τον Ολυμπιακό, τον πήρε μαζί και ο νεαρός έζησε εκπληκτική εμπειρία, αγωνιζόμενος απέναντι στον Τάσο Ρηνιώτη. Δεν μπορώ να σας πω μετά βεβαιότητος ότι ο Αλέξανδρος είναι όντως ο μικρότερος που έχει αγωνιστεί ποτέ στην Α1 Ανδρών, αλλά δέχομαι αν γνωρίζετε κάποιον που πρωτοεμφανίστηκε σε νεαρότερη ηλικία να με ενημερώσετε για να προβάλλω και εκείνον.

Σχετικά με το αγωνιστικό επίπεδο του νεαρού έχω να πω ότι ήταν -αν αναλογιστούμε την μηδαμινή του εμπειρία σε τέτοιο επίπεδο- καταπληκτικό και ίσως τον δούμε τα επόμενα χρόνια να ξεχωρίζει και να προοδεύει πολύ στο Άθλημα. Όμως σύμφωνα με την γνώμη μου αυτό που έγινε χθες στην αίθουσα STIGA του Σταδίου Ειρήνης και Φιλίας αποτελεί διακωμώδηση του Αθλήματος, χωρίς να μειώνω σε τίποτα την οικογένεια του νεαρού που του επέτρεψε να αγωνιστεί, αλλά και του ίδιου που τελικά αγωνίστηκε. Άλλωστε πως να ζητήσεις την ευθύνη από ένα μικρό παιδί να γνωρίζει πως να προστατέψει τον εαυτό του από τα όνειρά του;

Εξηγώντας την παραπάνω παράγραφο σας ζητάω να με ακολουθήσετε σε ένα φανταστικό Αθλητικό ταξίδι.

Ποδόσφαιρο, Α Εθνική κατηγορία (αυτό που τώρα ονομάζεται Super league). Παιχνίδι στο οποίο τίθενται αντιμέτωποι η ομάδα ........................ (βάλτε ότι όνομα θέλετε) απέναντι στην ομάδα ............................... (βάλτε ότι όνομα θέλετε). Η ομάδα ....................................... εμφανίζει στην αρχική της ενδεκάδα έναν αθλητή 9 ετών και αυτός αγωνίζεται στο ματς. Ακόμη και αν είναι ο νέος Μέσσι, ο νέος Κριστιάνο, ο νέος Πελέ, ο νέος Μαραντόνα, ή όλοι αυτοί μαζί, δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε μία ομάδα να βάζει έναν τέτοιας ηλικίας Αθλητή στην σύνθεσή της. Αυτομάτως αυτή η ομάδα θα κατηγορηθεί για διακωμώδηση του Αθλήματος και θα γίνει περίγελως. Ναι ξέρω, εκατομμύρια κόσμος ασχολείται με το ποδόσφαιρο, δεν θα κάνει καμία ομάδα τέτοιο πράγμα. Δεκαπέντε χρονών Αθλητή ναί, δεκαέξι ναί, εννέα χρονών ΠΟΤΕ!

Μπάσκετ, Α Εθνική κατηγορία (αυτό που τώρα ονομάζεται Basket league). Παιχνίδι στο οποίο τίθενται αντιμέτωποι η ομάδα ........................ (βάλτε ότι όνομα θέλετε) απέναντι στην ομάδα ............................... (βάλτε ότι όνομα θέλετε). Η ομάδα ....................................... εμφανίζει στην αρχική της πεντάδα έναν αθλητή 9 ετών και αυτός αγωνίζεται στο ματς. Ακόμη και αν είναι ο νέος Τζόρνταν, ο νέος Μάτζικ, ο νέος Μπερντ, ο νέος Αντετοκούμπο, ή όλοι αυτοί μαζί, δεν υπάρχει περίπτωση να δούμε μία ομάδα να βάζει έναν τέτοιας ηλικίας Αθλητή στην σύνθεσή της. Αυτομάτως αυτή η ομάδα θα κατηγορηθεί για διακωμώδηση του Αθλήματος και θα γίνει περίγελως. Ναι ξέρω, εκατομμύρια κόσμος ασχολείται και με το μπάσκετ, δεν θα κάνει καμία ομάδα τέτοιο πράγμα. Δεκαπέντε χρονών Αθλητή ναί, δεκαέξι ναί, εννέα χρονών ΠΟΤΕ!

Μην γράψω τώρα και για τα άλλα ομαδικά Αθλήματα, ισχύει το ίδιο για όλα, ακόμη και αν αυτά δεν τα παρακολουθεί εκατομμύρια κόσμος, αλλά κάποιες χιλιάδες.

Πάμε τώρα στο χθεσινό γεγονός. Πρώτη διαφορά του Πινγκ Πονγκ με τα άλλα Αθλήματα, είναι -και αυτή είναι η μαύρη αλήθεια- ότι δεν ασχολείται κανένας άλλος πέρα από αυτούς που παίζουν, τους προπονητές τους, τους γονείς τους και τις διοικήσεις των Σωματείων τους. Όχι, δεν ξέχασα την Διοίκηση της Ομοσπονδίας. Δεν θεωρώ ότι αυτή ασχολείται περισσότερο από τους προαναφερθέντες με το Άθλημα που διοικεί.

Κανένας δεν ήταν στην κερκίδα του Σ.Ε.Φ. χθες για να δει τον νεαρό Μπέλλη, εκτός από τον πατέρα του, ο οποίος δικαίως ήταν περήφανος για τον νεαρό γιό του. Σήμερα η λογική λέει ότι ο Αλέξανδρος Μπέλλης μοιράστηκε με τους συμμαθητές του την χθεσινή του υπέροχη εμπειρία και ο πατέρας του ομοίως στην εργασία του ενημέρωσε τους φίλους του για όλο αυτό. Έτσι λέει η λογική. 

Τι γνώμη όμως θα σχηματίσουν αυτοί που θα μάθουν το γεγονός; Θα είναι υπέρ ή εναντίον του Αθλήματος η γνώμη τους; Τι θα πούν που ένα εννιάχρονο παιδί έπαιξε απέναντι σε επαγγελματίες την μία ημέρα και την επομένη επειδή η ομάδα του συμπλήρωνε τριάδα δεν τον κατέβασε να παίξει; Τα όνειρα του παιδιού την μία μέρα είναι σε πρώτο πλάνο και την άλλη όχι;

Γιατί στον πρώτο γύρο του πρωταθλήματος της Α1 των Ανδρών δεν έφερε ο Άρης Νίκαιας τρεις Αθλητές κάτω των 10 ετών από την ακαδημία του να αγωνιστούν; 

Αφού έτσι κι αλλιώς δεν θα τον κέρδιζε τον Ολυμπιακό, γιατί να μην πάρουν εμπειρίες και άλλα παιδιά; 

Γιατί να μην ζήσουν και αυτά το όνειρό τους; 

Ναι, συμφωνώ αν κατέβαιναν δύο Αθλητές μόνο, ο Άρης Νίκαιας θα μηδενιζόταν. Ο Μπέλλης μπορούσε να είναι εκεί για να μην μηδενιστεί η ομάδα, αλλά να μην παίξει, να βγάλει φωτογραφίες με τον Σγουρόπουλο, τον Πουκάρ, τον Σταματούρο και τον Ρηνιώτη, αλλά να μην παίξει, όπως δεν παίζουν οι τραυματίες, ή οι άρρωστοι αθλητές που βρίσκονται στον πάγκο για να μην μηδενιστεί η ομάδα τους, αλλά δεν παίζουν. Δεν είναι καλό για το Άθλημα -κατά την γνώμη μου πάντα- αυτό που συνέβη χθες.

Ευτυχώς δεν υπήρχε κανείς στο Σ.Ε.Φ. για να το δει αυτό και να το αναπαράγει. Ναι, αλλά εγώ που ήμουν χθες στο Σ.Ε.Φ. και μαζεύοντας τα πράγματα μου μετά το τέλος του Πρωταθλήματος των Νέων, είδα και ολόκληρη την αναμέτρηση του Άρη Νίκαιας με τον Ολυμπιακό, το γράφω, οπότε εγώ θέλω το κακό του Αθλήματος. Αυτή είναι η εύκολη απάντηση. 

Υπάρχει όμως και μία άλλη απάντηση. Χθες το βράδυ ο υπεύθυνος του Γραφείου Τύπου της Ομοσπονδίας, που και εκείνος βρισκόταν στο Σ.Ε.Φ. και έγραφε τα ρεπορτάζ του, ετοίμασε και απέστειλε προς όλα τα Δημοσιογραφικά Μέσα Δελτίο Τύπου στο οποίο μας ενημέρωνε ότι ο Ολυμπιακός συνέχισε άνετα το αήττητο σερί του και σχετικά με τον Μπέλλη «Οι Νικαιώτες δεν είχαν πλήρη σύνθεση και συμπλήρωσαν τριάδα με τον μικρό Αλέξανδρο Μπέλλη, που είναι μαθητής της Γ’ Δημοτικού.» 

Οπότε εγώ ακολούθησα αυτό το δημοσίευμα, της Ομοσπονδίας, δεν γράφω κάτι πρώτος, παρά το ότι ήμουν παρών και το είδα. Να σημειωθεί αυτό, παρακαλώ.

Πάμε τώρα στον επίλογο.

Τι είναι αυτά που μας λες Νιφλή θα πει κάποιος υπέρμαχος της χθεσινής κατάστασης. Ποιό ρεκόρ και βλακείες μας τσαμπουνάς; Πολύ έξυπνος μας το παίζεις.

Δεν είναι αλήθεια. Η Α1 Πινγκ Πονγκ, είναι για τον Ελληνικό Αθλητισμό της ίδιας αξίας με την Α1 Ποδοσφαίρου, την Α1 Μπάσκετ, την Α1 Βόλεϊ, την Α1 Πόλο, την Α1 Χάντμπολ και την Α1 Ποδοσφαίρου Σάλας. Για τους Έλληνες φιλάθλους δεν υπάρχει πουθενά -με ευθύνη της Ομοσπονδίας 100%-, αλλά για το Κράτος είναι ίδιας αξίας.

Οπότε, από χθες πρέπει στα κιτάπια του Ελληνικού Αθλητισμού -μετά από ενημέρωση της Ομοσπονδίας για να είναι επίσημο το πράγμα- να καταχωρηθεί ότι ο Αλέξανδρος Μπέλλης του Άρη Νίκαιας είναι ο νεότερος Αθλητής στην Ιστορία της διοργάνωσης -εκτός και άν ήταν άλλος προγενέστερα- που έχει αγωνιστεί στην κορυφαία Εθνική κατηγορία του Αθλήματος. 

Επίσης, ότι ο Άρης Νίκαιας δίνει τέτοιες ευκαιρίες σε παιδιά ηλικίας 9 ετών και όσοι θέλετε να δείτε τα παιδιά σας να αγωνίζονται στην Α1 Ανδρών μία ώρα αρχύτερα, πρέπει να τα πάτε εκεί.

Τέλος, όσοι θέλετε να πάρει το δικό σας παιδί το ρεκόρ από τον Αλέξανδρο Μπέλλη, γράψτε το σε μία ομάδα πινγκ πονγκ -που να παίζει στην Α1, προσέξτε μην κάνετε λάθος- και πριν μπει στα 9 του χρόνια ίσως τα καταφέρετε και το ρεκόρ Γκίνες θα σας ανήκει για πάντα.

Για να είστε σίγουροι, μόλις περπατήσει το παιδί σας, τρέξτε αμέσως να το πάτε σε ένα Σωματείο Πινγκ Πονγκ, να βγάλει δελτίο νωρίς και στα 3 ή τα 4 του χρόνια να μπορέσει να αγωνιστεί. Δεν θα το χάσει το ρεκόρ ποτέ!

ΥΓ: Η φωτογραφία του Αλέξανδρου Μπέλλη δεν είναι τραβηγμένη από μένα.