Πολυχρόνης Πολίτσης: Γονέας, Δάσκαλος, Προπονητής. Οι ρόλοι τους στην διαπαιδαγώγηση του ατόμου

 

Τρεις μοναδικές ταυτότητες, η καθεμία έχει σημαντικό ρόλο στη διαπαιδαγώγηση και την εξέλιξη του ατόμου στην κοινωνία μας. Κάθε μία από τις τρεις ταυτότητες εκπέμπει αναγνωρισιμότητα και εξουσία, δύο πολύ δυνατά κίνητρα.

Το άτομο που επιδιώκει την ταυτότητα του γονέα έχει να αντιμετωπίσει πολλαπλές δυσκολίες, καθώς η συγκεκριμένη ταυτότητα δίνεται χωρίς κάποια διαπίστευση (βιολογικός κανόνας της εξέλιξης του ανθρώπου). Ένας γονέας πρέπει να επιδιώκει να είναι δάσκαλος και προπονητής αν θέλει να είναι το μέσο που θα βοηθήσει στη σωστή διαπαιδαγώγηση των παιδιών. Πρέπει να αναγνωρίζει την έννοια του δασκάλου (ο δάσκαλος είναι μαθητής, συγχωράει, δεν μισεί, δεν υποκύπτει στα στερεότυπα, αγαπάει τη μάθηση, έχει φαντασία και όταν αντιλαμβάνεται ότι δεν γνωρίζει, προσπαθεί να μάθει χωρίς ενοχές και αναστολές. Πρέπει πάντα να επιδιώκει οι μαθητές του να γίνουν καλύτεροι από εκείνον).

Ως προπονητής, πρέπει να μην κουράζεται και πάντα να έχει στόχο την κορυφή, χωρίς όμως αυτή να γίνεται εμμονή: «σημασία έχει το ταξίδι και όχι ο τελικός προορισμός». Πρέπει να μην νιώθει κούραση στην προπόνηση και να σκέφτεται μακροπρόθεσμα. Να είναι δάσκαλος με όρεξη να εξελιχθεί σε καθηγητή, να είναι δίκαιος και να προσπαθεί να δημιουργεί πάντα δέσμευση με τους αθλητές χωρίς διακρίσεις. Πρέπει να έχει πρόγραμμα και οργανόγραμμα, χωρίς αυτά να αποτελούν το "άγιο δισκοπότηρο", και πάντα να δέχεται την κριτική, να είναι ανοιχτός σε μικρές ή και μεγάλες αλλαγές στην προπόνηση.

Ο ρόλος του δασκάλου είναι πολύπλοκος και δύσκολος. Ένας δάσκαλος πρέπει να είναι καθηγητής (ο καθηγητής αναζητά τη μάθηση μέσα από την έρευνα και τις επιστήμες, γνωρίζει τη μεθοδικότητα και δεν βγάζει ποτέ συμπεράσματα με γνώμονα το συναίσθημα, γνωρίζει την έννοια της αμφισβήτησης και της μάθησης, η φαντασία του δεν πρέπει να έχει όρια). Ο δάσκαλος πρέπει να είναι γονέας (να αγαπάει χωρίς αναστολές και διακρίσεις τους μαθητές του, να μπορεί να συγχωρεί, να έχει μεγάλη υπομονή στη διδασκαλία και να αισθάνεται μαθητής).

Ο δάσκαλος και ο προπονητής πρέπει να γνωρίζουν το αίσθημα της αδικίας, αλλά δεν πρέπει να το αισθάνονται.

Ένας δάσκαλος-προπονητής μπορεί να μην γίνει ποτέ γονέας, όμως πάντα θα έχει το ρόλο του γονέα.

Ένας γονέας πρέπει να καταφέρει να κατακτήσει την ταυτότητα του δασκάλου και του προπονητή αν θέλει να είναι καλός γονέας.

Σιδηρόπουλος Πολίτσης Πολυχρόνης
Ψυχολόγος – Προπονητής