Γιατί δεν αντιμετωπίζονται όλα τα τουρνουά της Ε.Φ.Ο.Επ.Α. με τον ίδιο τρόπο;

 


Από τότε που ασχολούμαι περιστασιακά ή και σε πιο σταθερή βάση με το Άθλημα της Επιτραπέζιας Αντισφαίρισης (από το 1994 συγκεκριμένα, 30 χρόνια δηλαδή), έχω βρεθεί πολλές φορές σε συζητήσεις με θέμα γιατί το Άθλημα δεν χαίρει της εκτίμησης που αξίζει στην Ελληνική κοινωνία.

Με αυτά που θα γράψω παρακάτω δεν ανακαλύπτω την Αμερική, ούτε θέλω σε καμία περίπτωση να κάνω τον έξυπνο και τον γνώστη εις βάρος της Ομοσπονδίας. Σαφώς άνθρωποι που ασχολούνται με το Άθλημα ίσως και ολόκληρη την ζωή τους, ξέρουν πολύ καλύτερα από μένα τι θα έπρεπε να κάνουν. Το πρόβλημα είναι ότι δεν το κάνουν. Πραγματικά τους παρακαλώ να ασχοληθούν σοβαρά με την έξωθεν καλή μαρτυρία του Αθλήματος προς το κοινωνικό σύνολο, αυτός είναι ένας καλός τρόπος να έρθουν μικρά παιδιά, νέοι αθλητές και να καταφέρουμε τελικά να ξαναδούμε κορασίδες αθλήτριες που θα αγωνίζονται (όχι παγκορασίδες που παίζουν σε μεγαλύτερη κατηγορία, ή που απλά μεγάλωσαν και έγιναν κορασίδες κάποια στιγμή), αλλά «κανονικές κορασίδες» την ώρα που πρέπει να υπάρχουν, που τώρα λείπουν από πολλές διοργανώσεις, όπως τα αναπτυξιακά πρωταθλήματα. Δεν θα γίνει άμεσα, θέλει χρόνο, αλλά δεν πρέπει να χαθούν και άλλες γενιές αθλητριών. Πως θα αναπτυχθεί το Άθλημα χωρίς νέους αθλητές και αθλήτριες;

Για να μπορέσει ένα Άθλημα να γίνει πιό γνωστό, πρέπει να μαθαίνει η τοπική κοινωνία, ότι θα γίνουν αγώνες. Είναι δύσκολο να φέρεις μαθητές από τα σχολεία να δουν το Σαββατοκύριακο πινγκ πονγκ. Είναι δύσκολο να κάνεις παρουσίαση στο σύνολο των σχολείων της χώρας, ταυτόχρονα και είναι αξιέπαινοι όσοι σωματειακοί και όχι μόνο προπονητές, αλλά και αναγνωρίσιμοι αθλητές προσπαθούν και παρουσιάζουν το Άθλημα σε μικρούς μαθητές και μαθήτριες.

Όμως είναι εύκολο να υπάρχουν αφίσες ενημερωτικές για όλες τις διοργανώσεις, όπου και άν γίνονται. Δεν χρειάζεται να εμφανίζουν χορηγούς άν δεν υπάρχουν. Είναι πολύ εύκολο να απεικονίζονται σε αυτές το γήπεδο το οποίο θα φιλοξενήσει τα παιχνίδια και ο κορυφαίος αθλητής ή αθλήτρια της περιοχής, τον οποίο αναγνωρίζουν οι συμμαθητές του/της και οι συντοπίτες τους και θα θελήσουν ίσως να του μοιάσουν.

Δεν είναι δυνατόν να μην προλαβαίνει να στηθεί μία αφίσα για κάθε μία διοργάνωση που βρίσκεται κάτω από την σκέπη μίας Αθλητικής Ομοσπονδίας ενώ είναι γνωστές οι ημερομηνίες διεξαγωγής από το ξεκίνημα της σεζόν, την στιγμή που η τεχνολογία έχει προχωρήσει τόσο πολύ και δεν χρειάζεται καν να τυπωθεί η αφίσα και να δοθούν χρήματα. Πολύ εύκολα μπορεί να αναρτηθεί στο διαδίκτυο και από εκεί με κοινοποιήσεις από όλους όσοι ασχολούνται με το Άθλημα πανελλαδικώς να πάει παντού. Να υποθέσω ότι αυτοί που πρέπει να ασχοληθούν, βαριούνται; δεν νοιάζονται; χρησιμοποιούν την παρουσία τους στην Ομοσπονδία για να κάνουν μόνο προσωπικές δημόσιες σχέσεις και όχι υπέρ και του Αθλήματος;  Δεν θέλω να υποθέσω ή να φανταστώ κάτι τέτοιο. Άνθρωποι του Αθλητισμού να έχουν τόσο κακό σκεπτικό ενάντια σε αυτό που λένε ότι αγαπάνε; Όταν αγαπάς κάτι τρέχεις για αυτό, δεν κάθεσαι και κοιτάς. 

Δεν είναι δυνατόν να ντρέπονται οι αθλητές, οι προπονητές και οι παράγοντες των σωματείων και της Ομοσπονδίας να δείξουν προς τα έξω το Άθλημα που αγαπούν και υπηρετούν και να περιμένουν να έρθει ο κόσμος από μόνος του. Όλοι μας είμαστε εδώ και χρόνια με ένα κινητό στο χέρι και κοινοποιούμε σχεδόν ότι και να κάνουμε, ας το κάνουμε και για την Επιτραπέζια Αντισφαίριση.

Αυτό το Σαββατοκύριακο θα γίνει το Περιφερειακό Πρωτάθλημα Παίδων-Κορασίδων σε 4 περιοχές της χώρας μας. Γιατί υπάρχει αφίσα προβολής της διοργάνωσης μόνο για τους αγώνες της Βορείου Ελλάδος που βρίσκεται στο ttscore της Ομοσπονδίας και δυστυχώς είναι τόσο μικρή, ενώ δεν μπορείς να την μεγαλώσεις και δε φαίνεται καν ποιούς χορηγούς διαφημίζει; Φανταστείτε ότι αυτή η αφίσα, όσο λάθος και αν είναι ότι υπάρχει μόνο αυτή και καμία άλλη, δεν έχει αναρτηθεί καν στο facebook της Ε.Φ.Ο.Επ.Α. Υπάρχει στην σελίδα του Δήμου Πολύγυρου, αλλά όχι στην Ομοσπονδία. Αδιανόητο!!!

Οι άλλες περιοχές γιατί δεν έφτιαξαν αφίσα ή δεν έστειλαν στο τμήμα μάρκετινγκ της Ομοσπονδίας τα στοιχεία για την φτιάξουν οι άνθρωποι που -θα έπρεπε να- ασχολούνται επισταμένα με την προβολή του Αθλήματος;- Έχει γούστο να τους αποτρέπει το τμήμα μάρκετινγκ, απ' το κάνουν κάτι τέτοιο, αδύνατον να το πιστέψω αυτό.

Δεν ξέρουν να στείλουν e-mail; Αποκλείεται. Άς στείλουν τα στοιχεία μέσω facebook, μέσω viber, μέσω ταχυδρομείου, όπως ξέρουν. Δεν πιστεύουν ότι θα βοηθήσουν τέτοιες κινήσεις το Άθλημα; Αποκλείεται, εκτός και άν έχουν βρει άλλους καλύτερους τρόπους, οπότε ας ενημερώσουν και τους υπόλοιπους για να προχωρήσει με γοργά βήματα και προς την σωστή κατεύθυνση το πινγκ πονγκ στην χώρα μας.

Άν οι εφημερίδες -παλιότερα-, το ραδιόφωνο και το διαδίκτυο πλέον, δεν ασχολούνταν καθημερινά 24 ώρες το 24ωρο με το ποδόσφαιρο και το μπάσκετ, πιστεύετε ότι θα πήγαινε πολύς κόσμος στο γήπεδο τα Σαββατοκύριακα; Επειδή δεν ασχολούνται αυτοί με το πινγκ πονγκ, δεν πρέπει το πινγκ πονγκ να τους καλέσει να δουν τους αγώνες του, δεν πρέπει η Ομοσπονδία του να βρει τρόπους να προσελκύσει το ενδιαφέρον των Αθλητικών Δημοσιογράφων για το Άθλημά της; 

Η βελτίωση στην αγωνιστική εικόνα των αθλητών απαιτεί ατελείωτες ώρες προπόνησης. Η βελτίωση της γνώμης της κοινωνίας για το Άθλημα απαιτεί απλά κοινό στόχο και σύμπραξη των διοικητικών παραγόντων προς αυτή την κατεύθυνση. Δεν είναι εύκολο, άλλωστε τι είναι εύκολο όταν κυνηγάς κάτι σημαντικό, αλλά θα είναι σίγουρα περισσότερες οι πιθανότητες να υπάρξει πρόοδος, απ' το να μείνουμε όλοι άπραγοι και να περιμένουμε να αλλάξουν τα πράγματα μόνα τους.

Δεν θέλω, δεν μπορώ να πιστέψω, ότι η επιτροπή μάρκετινγκ της Ομοσπονδίας, δεν προσπαθεί να διαφημίσει όλες τις δικές της διοργανώσεις με όποιον τρόπο μπορεί, αλλά με τον ίδιο τρόπο, ότι δεν τις θεωρεί όλες «παιδιά» της και αφήνει τον καθένα να κάνει ότι θέλει, ειδικά αν δεν χρειάζεται να δαπανηθούν χρήματα.

Σχόλια

Δημοφιλείς αναρτήσεις από αυτό το ιστολόγιο

Σε αυτά τα προβλήματα ζητάει λύση το σωματείο Ωρίων Α.Π.Ο. Χίου

Ουφ, τα είπα και ξαλάφρωσα! (Ακόμη και αν δεν είπα ακριβώς την αλήθεια)

21 Νίκες του Ma Long: Όταν ο Αθλητισμός Υπερβαίνει τη Νίκη